ZBIGNIEW BAJEK
Urodził się w 1958 r. w Bojanowie. Studiował na Wydziale Malarstwa ASP w Krakowie w pracowni prof. Zbigniewa Grzybowskiego; dyplom z wyróżnieniem uzyskał w 1984 roku. Od 1983 r. zatrudniony jest na Wydziale Malarstwa na macierzystej uczelni. W 2009 r. uzyskał tytuł profesora. Prowadzi Pierwszą Pracownię Interdyscyplinarną oraz przedmiot Wiedza o działaniach i strukturach wizualnych. W latach 2005 – 2010 prowadził kierunkową pracownię malarstwa dla doktorantów Środowiskowych Studiów Doktoranckich. Od 2005 r. jest kierownikiem Katedry Interdyscyplinarnej. Realizuje przedsięwzięcia artystyczne, do udziału w których zaprasza artystów o uznanej pozycji, ale także doktorantów i studentów. Były to m.in.: „Kwadrat magiczny”, „Granice tożsamości”, „Czarno na białym”, „Wymiary Wolności”, „Labirynt Wolności”, „Horyzont Wolności”, „Dramat Wolności”, „Cztery na krzyż. 4/+”. Uprawia malarstwo, rysunek, fotografię, realizuje instalacje oraz działania parateatralne; zajmuje się również projektowaniem graficznym: projektuje plakaty, wydawnictwa albumowe, identyfikacje wizualne firm, znaki graficzne, itp. W obrębie własnej twórczości jest autorem wielu projektów o charakterze interdyscyplinarnym: „Budowanie Wieży Bajek”, „Żywioły”, „Tatuaże”, „Pomiędzy Nilem a Jordanem”, „Wg Księgi Tobiasza”, „Raj utracony”, „Wolność jest kobietą”, „Kafka – oswajanie obcego”, „Misterium Przejścia”, „Relikwiarze”. Zorganizował ponad 50 wystaw indywidualnych (m.in.: w Berlinie, Brukseli, Częstochowie, Frankfurcie nad Menem, Gdańsku, Głogowie, Gorzowie Wielkopolskim, Krakowie, Kielcach, Lublinie, Monachium, Norymberdze, Nowym Jorku, Nowym Sączu, Orońsku, Paryżu, Przemyślu, Puławach, Radomiu, Rzeszowie, Sandomierzu, Sosnowcu, Stalowej Woli, Szczecinie, Tarnowie, Warszawie, Wrocławiu, Zakopanem, Zamościu). Brał udział w ponad 250 wystawach zbiorowych prezentowanych w kraju i za granicą.
JANUSZ SKUBACZKOWSKI | tancerz, choreograf
Tancerz, nauczyciel tańca współczesnego, choreograf, dyplomowany nauczyciel Jogi metodą B.K.S. Iyengara w stopniu Introductory II. Pracuje jako prodziekan na Wydziale Teatru Tańca w Bytomiu w Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie, gdzie uczy polskiej techniki tańca współczesnego i tańca współczesnego. Tańczył w muzycznym programie telewizyjnym TVN „Droga do gwiazd” (3 sezony).
EDUKACJA
Absolwent Akademii Wychowania Fizycznego w Krakowie, magisterium 1994.
Absolwent Akademii Ekonomicznej w Krakowie, magisterium 1996.
Doktor Sztuk Teatralnych w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Krakowie. Temat dysertacji „Techniki jogi metodą Iyengara we wzbogacaniu warsztatu aktora-tancerza teatru tańca” 2008 Kraków.
Dyplom nauczyciela Jogi metodą B.K.S. Iyengara stopnia Introductory II w 2005.
DOŚWIADCZENIE ZAWODOWE – TANCERZ
1990 – 1994 Studencki Teatr Tańca „Kontrast” w Krakowie prowadzony przez Jacka Tomasika.
1994 – 1995 Eksperymentalne Studio Tańca „EST” w Krakowie prowadzone przez Iwonę Olszowską.
1995 – 2000 Ślaski Teatr Tańca w Bytomiu prowadzony przez Jacka Łumińskiego.
Choreografie Jacka Łumińskiego:
„Takie nic” 1995
„Drgania obrazów” 1996
„Melodia do wicia rózgi” 1997
„Zapiski z teczki Gua-va” 1997
„WK-70” 1998
„Niewinne marzenia u schyłku” 1999
„Na krawędzi dnia i snu” 2000
Produkcje choreografów gościnnych w Śląskim Teatrze Tańca:
Wendell Beavers „Freeing Dura Mator” 1995
Diane Elshout & Frank Haendler „Płynne strzały” 1996
Sam Costa „Za gardło” 1996
Christine Brunel „Cambre” 1997
Conrad Drzewiecki „Oczekiwanie…” 1998
Henrietta Horn „Wynurzenie” 1998
Rekonstrukcja spektaklu Poli Nireńskiej „Lament” dokonana przez Rima Faber (USA) 1998
2000 – 2001 współpraca z Peterem Palacio w zespole Danza Concierto w Medellin (Kolumbia), produkcje:
„Esa vana costumbre…del bolero” – nagroda dla najlepszego tancerza na Teatralnym Festiwalu Iberoamerykańskim w Paryżu 2000
„Metamorphosis” 2001
2002
Denise Lampart Dance Company (Zurych), produkcja:
„Jalouscity-interactive dancestories in dialog” choreografia – Denise Lampart
2003
Christine Brunel Tanztheater (Essen), produkcja:
„Ja, dann Kreise” choreografia – Christine Brunel.
2003 – 2004 tancerz w muzycznym programie telewizyjnym TVN „Droga do gwiazd” – 3 sezony.
/źródło: www.skubaczkowski.com/
MICHAŁ KOŚCIUK
Urodził się w 1981 w Chełmie. Dyplom wrocławskiej PWST uzyskał w 2006 roku rolą Don Juana Tenorio w „Don Juanie” wg de Moliny i Puszkina. W tym samym roku został etatowym aktorem Teatru Bagatela, gdzie zadebiutował jako Jörgen Tesman w „Heddzie Gabler” (reż. D. Starczewski). Z równym entuzjazmem podchodzi do ról dramatycznych, co komediowych: „śmichy-chichy też lubię grać. Powygłupiam się dwie godziny, ludzie się śmieją i ja też mam z tego radochę”. Występuje w inscenizacjach Shakespeare’a, Czechowa i Williamsa, adaptacjach Kafki i Dostojewskiego, współczesnych dramatach („Barbelo”, „Oblężenie”), brytyjskich farsach oraz „Testosteronie”. Na szczególną uwagę zasługują jego Cassio w „Othellu” i Helver w „Nocy Helvera”. Bierze także udział w kryminalnych i obyczajowych serialach telewizyjnych oraz filmach kinowych („Jak żyć?”, „Nie opuszczaj mnie”). Marzy o angażu u Agnieszki Holland. W 2013 roku został wyróżniony w Los Angeles Movie Award jako Best Supporting Actor za rolę Mietka w krótkim metrażu S. Synowca „Persistence” oraz nagrodą Arachne za debiut w Teatrze Polskiego Radia w roli Helvera w „Nocy Helvera” w reżyserii autora. Lubi morze i grę w squasha.
Kariera teatralna:
2015: PŁOMIEŃ ŻĄDZY (Chapton Krudicer – szwagier), reż. M. Bogajewska
2015: LOT NAD KUKUŁCZYM GNIAZDEM (Randle Patrick McMurphy), reż. I. Villqist
2014: MEFISTO (Ulrichs; Wagner), reż. M. Kotański
2013: V.I.P. (Max), reż. M. Bogajewska
2013: IDIOTA (Trixter), reż. N. Rakowski
2013: CARMEN. BELLA DONNA (Bernie), reż. P. Pitera
2011: BOEING, BOEING (Paweł), reż. P. Pitera
2011: OBLĘŻENIE (Wojownik I), reż. M. Bogajewska
2011: BARBELO, O PSACH I DZIECIACH, reż. M. Bogajewska
2011: NOC HELVERA (Helver), reż. I. Villqist
2010: HAMLET (Laertes; Rosencrantz; Aktor-Królowa), reż. M. Sobociński
2009: ŻEBY CIĘ LEPIEJ ZJEŚĆ (Nutria), reż. P. Waligórski
2009: TRAMWAJ ZWANY POŻĄDANIEM (Steve), reż. D. Starczewski
2009: I BĘDZIE WESELE…J (Kuba), reż. P. Waligórski
2008: PROCES (Mężczyzna, Dyrektor Kancelarii), reż. W. Śmigasiewicz
2007: ZBRODNIA I KARA (Mieszczanin), reż. W. Śmigasiewicz
2007: OKNO NA PARLAMENT (Ronnie), reż. P. Pitera
2006: OTHELLO (Cassino), reż. M. Sobociński
2006: WESELE BY CZECHOW (Drużba), reż. A. Domalik
2006: HEDDA GABLER (Jörgen Tesman), reż. D. Starczewski
2006: DON JUAN (Don Juan Tenorio), reż. B. Baranowska, A. Pangallo
Kariera filmowa i telewizyjna:
2015: 90 w PRAWO AGATY (Rupert)
2015: SZAŁ
2014: 9 w O MNIE SIĘ NIE MARTW (prokurator)
2013: 1032 w M JAK MIŁOŚĆ (taksówkarz)
2012: 4 w SZPIEDZY W WARSZAWIE (Ukrainiec)
2012: PERSISTENCE (Mietek)
2012: 1 w KREW Z KRWI
2011: 20 w SZPILKI NA GIEWONCIE (osiłek)
2011: 2, 5-6, 14 w WIADOMOŚCI Z DRUGIEJ RĘKI (dziennikarz)
2010: 10 w SZPILKI NA GIEWONCIE (mężczyzna)
2009 – 2010: MAJKA (Zbyszek Bednarz)
2009: NIE OPUSZCZAJ MNIE (zakonnik w kuchni)
2008: JAK ŻYĆ? (manager)
2008: TRZECH KUMPLI (Henryk)
2006: 55-6, 77 w FALA ZBRODNI
Teatr Polskiego Radia:
2013: NOC HELVERA (Helver), reż. I. Villqist
KRYSTYNA HUSSAK-PRZYBYŁO
Absolwentka Pedagogiki Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz Reżyserii Teatru Dzieci i Młodzieży w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Krakowie, stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w 2012 r., laureatka Nagrody Prezydenta Krakowa w 2007 r. ,Nagrody Edukacyjnej Miasta Krakowa w 2011 r. oraz Nagrody im. L. Cyganika Za Wybitne Osiągnięcia w Teatrze Dzieci i Młodzieży w 2015 r.
Od 16 lat prowadzi Dziecięce Studio Teatralne WYJĄTEK przy Staromiejskim Centrum Kultury Młodzieży w Krakowie.
Spektakle wyreżyserowane przez Krystynę Hussak-Przybyło otrzymały wiele prestiżowych nagród w Polsce i za granicą.
Od 2000 r. współpracuje z Narodowym Starym Teatrem w Krakowie, gdzie przygotowała obsady dziecięce do następujących spektakli: „Lunatycy” oraz „Mistrz i Małgorzata” Krystiana Lupy, „Makbet” Andrzeja Wajdy, „Trzy stygmaty Palmera Eldritcha” Jana Klaty, „Auto da fé” Pawła Miśkiewicza, „Car Mikołaj” Remigiusza Brzyka, „Nie-Boska komedia” Krzysztofa Nazara, „Oczyszczenie” Petra Zelenki.
