Lista uczestników zakwalifikowanych na XXI Ogólnopolskiego Otwartego Festiwalu Teatrów Amatorskich Odeon. Kolejność przypadkowa.

Teatr PRZEDMIEŚCIE
– Ośrodek Działań Teatralnych Aneta Adamska – Rzeszów

„Tchnienie” Aneta Adamska
Scenariusz i reżyseria: Aneta Adamska

Teatr PRZEDMIEŚCIE powstał w 2001 r. Ma na swoim koncie głównie autorskie spektakle, takie jak: „Parady” (2010), „Obietnica” (2011), „Święto” (2011), „Tchnienie” (2012), „Dybuk” (2013) oraz koprodukcje z Ośrodkiem Teatralnym CREARC w Grenoble: „Za szafą” (2008) i „Pierwszy” (2009), Spektakle te były prezentowane w kraju i za granicą. Teatr inicjuje i organizuje różnorodne wydarzenia, m.in. festiwal „Źródła pamięci. Grotowski – Kantor – Szajna”, Międzynarodowe Spotkania Teatru Alternatywnego „Łańcuckie Noce Teatralne”. Spektakl „Tchnienie” to dalszy ciąg sagi rodzinnej Anety Adamskiej. Jest metaforą życia, bólu śmierci własnej babki, którą autorka przełożyła na historię teatralną i w której sama zagrała.

GAMBIT – Miejski Ośrodek Kultury – Piotrków Trybunalski

„Barykada”
Scenariusz: Małgorzata Kowalczyk na podstawie tekstów H. Bardijewskiego, W. Gombrowicza, M. Kmiecika i M. Walczaka
Reżyseria: Małgorzata Kowalczyk

Zespół teatralny GAMBIT istnieje od 2002 r. Obecnie do zespołu należą siedemnasto- oraz osiemnastolatkowie, którzy wiążą swoją przyszłość z aktorstwem. Pracują pod okiem instruktorki Małgorzaty Kowalczyk – absolwentki Reżyserii Teatru Dzieci i Młodzieży PWST we Wrocławiu.
GAMBIT to my, czyli Dominik, Olga i Marta. Kilka lat temu dostaliśmy dożywotni wyrok i jesteśmy skazani na scenę. Za co? Za posiadanie ogromnej ilości zamiłowania do teatru.

Teatr IMAGINARIUM – Tarnogórskie Centrum Kultury – Tarnowskie Góry

„Toczy się”
Scenariusz: zespół – adaptacja sceniczna tekstu: Barbara Ochojska-Kubik
Reżyseria, scenografia: Barbara Kwas

Działalność warsztatowej Młodzieżowej Grupy Teatralnej z Tarnogórskiego Centrum Kultury rozpoczęła się w 2007 r. W 2010 r. grupa przekształciła się w Teatr IMAGINARIUM, który realizuje spektakle inspirowane współczesną dramaturgią, jak również literaturą klasyczną.
Spektakl „Toczy się” jest kwintesencją życia zaprezentowanego oczami młodego człowieka. Scenariusz powstał w ramach projektu „To jest komedia. Od starożytności do współczesności”. Składa się ze scen napisanych przez młodych aktorów, dla których inspiracją było samo życie, a zagadnienia które pojawiają się w spektaklu to m.in. kłamstwo, miłość, plotkarstwo, nauka, zachwyt nad samym sobą.

Teatr Tańca DyeMotion – Jaworzno

„Kokon”
Reżyseria: Marian Folga
Choreografia: Monika Adamczyk
Scenariusz: Marian Folga, Marek Kuś
Muzyka: Artur Majewski

Teatr Tańca DyeMotion powstał w 2011 r. To grupa ludzi z pasją: plastycy, którzy zajmują się bodypaintingiem, muzycy, którzy tworzą wspaniałą muzykę do spektakli, tancerze oraz akrobaci. Opiekunem grupy jest Marian Folga. Spektakle realizowane przez grupę są pełne energii i niesamowitego klimatu połączonego z przepiękną muzyką. Widowisko plastyczne „Kokon” pokazuje jak kruche jest życie, jak bardzo możemy balansować na granicy snów i jawy. Zabiera nas w podróż, w czasie której mamy okazję zastanowić się nad sobą, swoim życiem. Dobre duchy zrobią wszystko co możliwe, by nas chronić.

Teatr PREVENTORIUM – Ośrodek Kultury – Będzin

„Drama – wersja beta (pamięci Daniela)” Andrzej Ciszewski
Reżyseria: Andrzej Ciszewski
Scenografia: Andrzej Łysek, Karol Nowak

Początki teatru sięgają roku 2004. Była to grupa młodzieży, głównie gimnazjalnej, skupiona wokół osoby reżysera Andrzeja Ciszewskiego. Dziś PREVENTORIUM jest w pełni świadomym teatrem nieprofesjonalnym zrzeszającym wyłącznie osoby pełnoletnie, co ma też oddźwięk w repertuarze. Najnowszy spektakl „Drama…” porusza się w obszarach szeroko pojętej grupowej psychoanalizy sprowadzonej do „Ustawienia” tych fragmentów życia, które mimo odejścia w przeszłość, czyli nieistnienia powodują bałagan czy też nieporządek w naszej teraźniejszości nie pozwalając nam „normalnie”, a raczej zdrowo funkcjonować. Decydując się na udział w „Ustawieniu”, decydujemy się niejako na ustawienie ładu.

Grupa Teatralna „3G” – Jaworzno – Ciężkowice

„Przyjaciel Johna Wayne’a” Garbiñe Losada

Reżyseria: Aleksandra Barczyk, Anna Nieużyła, Mateusz Przyłęcki

Grupa Teatralna powstała w 2006 r. ale dopiero w ubiegłym roku przyjęła nazwę „3G”, co oznacza „trzecia generacja”. Jest to nawiązanie do tradycji teatralnych sceny parafialnej przy Parafii NMP Nieustającej Pomocy w Jaworznie – Ciężkowicach, gdzie pierwszy teatr działał w latach powojennych, a drugi w latach osiemdziesiątych ubiegłego wieku. Grupę tworzy młodzież gimnazjalna, licealna, studencka. Spektakl „Przyjaciel Johna Wayne’a” opowiada historię dwóch braci. Carlos, reżyser teatralny ma niepełnosprawnego umysłowo brata. Najchętniej umieściłby go w zakładzie i po prostu o nim zapomniał. Santi ucieka jednak z domu opieki i pojawia się w teatrze. Do premiery zostało kilka dni, wszystko się wali, bilety się nie sprzedają… I w tym wszystkim ląduje Santi ze swoim przyjacielem, wyciętą z kartonu postacią J. Wayne’a.

Teatr AD HOC – Gminne Centrum Kultury – Żabno

„Zabita dziura” Elżbieta Kijowska
Reżyseria: Elżbieta Kijowska
Muzyka: Magdalena Cudzich

Spektakl opowiada o grupie osób, które na skutek śnieżycy utknęły w pensjonacie o uroczej nazwie „Zabita dziura”. Ich odmienne osobowości, pozycje społeczne oraz wzajemne relacje i stosunki (sic!) powodują zabawne sytuacje i zaskakujące zwroty akcji, a wszystko to podporządkowane jest poszukiwaniom tajemniczego słoika z białym proszkiem. W spektaklach przygotowywanych przez znaną z oryginalnych pomysłów artystycznych Elżbietę Kijowską występują osoby dobrze znane w żabnieńskim środowisku lokalnym. Teatr AD HOC wystawił wcześniej „Miłosne przypadki Czerwonego Kapturka” oraz „Igraszki z diabłem”, które cieszyły się ogromną popularnością wśród publiczności.

Kompania Teatralna MAMRO – Białołęcki Ośrodek Kultury – Warszawa

„Mąż i żona” Aleksander hr. Fredro
Reżyseria: Piotr Wawer
Scenografia: Remigiusz Stopa i Krzysztof Sklepiński.
Kostiumy: Agnieszka Sasim
Muzyka: Johann Strauss i Piotr Wawer
Nagranie i mastering: Jacek Sokołowski

Kompania Teatralna MAMRO – specyfik scenicznogenny o silnych właściwościach rozweselających, powstały w roku 2004 z ekstraktów Teatru Porażka i Teatru Słowa oraz elementów napływowych. Podawać w niewielkich dawkach wieczorem po posiłku. Nie stosować w przypadku zaawansowanej ciąży i osób poniżej 16. roku życia. Skutki uboczne przedawkowania: trudności w złapaniu oddechu, bóle przepony, bóle mięśni twarzy, łzawienie. Zapobieganie przedawkowaniu: przestać oglądać natychmiast. Przed użyciem skonsultować się z psychologiem lub farmaceutą.

Grupa Teatralna OFF – Trzebińskie Centrum Kultury – Trzebinia

„Antygona” Sofokles
Scenariusz, reżyseria: Zbigniew Paterak
Muzyka: Michael Nyman

Grupa działa od września 2012 r. W jej skład wchodzą uczniowie szkół średnich, studenci i absolwenci wyższych uczelni. W swoim krótkim dorobku artystycznym ma za sobą realizacje „Męża i żony” A. Fredry, Walentynkowy Show Kabaretowy oraz współczesną wersję „Antygony” Sofoklesa. Obecnie pracuje nad „Wdowami” S. Mrożka. Grupę prowadzi aktor Zbigniew Paterak.

CHŁOPCY PANA JANKA – Miejsko-Gminny Ośrodek Kultury – Głogówek

„Idiota” Muza Pawłowa
Scenariusz: zespół
Reżyseria: Waldemar Lankauf

Grupa istnieje czwarty rok. Wcześniej wykonawcy współtworzyli zespół „Symboliczna łapka Misia”, którego spektakl „Na pełnym morzu” wg S. Mrożka pokazywany był na wielu festiwalach ogólnopolskich. Przedstawienie „Idiota” (premiera 2011) prezentowane było m.in. na „Dionizjach” w Byczynie k. Opola, „Igle” w Ostrołęce, „Moście” w Gdańsku, „Lecie teatralnym” w Płośnicy k. Olsztyna, „Proscenium” w Nysie, „Triadzie teatralnej” w Dębnie, a nawet w Zakładzie Karnym w Strzelcach Opolskich. Spektakl został oparty na tekście rosyjskiej pisarki Muzy Pawłowej tworzącej w latach trzydziestych XX w. Opowiada o konfrontacji petenta z urzędnikiem, który jest odpowiedzialny za wydanie zaświadczenia stwierdzającego, że obywatel mający zamiar ożenić się nie jest… idiotą. Z tego absurdalnego założenia wynika szereg bardziej lub mniej zabawnych zdarzeń, które kończy już zupełnie niezabawny finał.

Teatr NieNaŻarty – Miejski Ośrodek Kultury – Kędzierzyn-Koźle

„Okno” Ireneusz Iredyński
Scenariusz, reżyseria: Waldemar Lankauf

Grupę tworzy 7 osób. (wspólny spektakl – „Moralność Pani Dulskiej”). W projekcie „Okno” wg słuchowiska radiowego Ireneusza Iredyńskiego wzięły udział dwie najbardziej doświadczone aktorki zespołu: Ania Gabrysz i Kamila Mika. Od premiery w 2010 r., która odbyła się podczas Międzynarodowego Dnia Teatru w Dębnie, spektakl prezentowany był na wielu ogólnopolskich festiwalach teatralnych, m.in. „Zderzeniach Teatralnych” w Warszawie, „Masce” w Chełmie k. Lublina, „Marcinku” w Poznaniu, „Moście” w Gdańsku, „Lecie teatralnym” w Płośnicy k. Olsztyna, „Proscenium” w Nysie, „PRO CONTRA” w Szczecinie, „Tyskich Spotkaniach Teatralnych”.

Lesław Witosz – Teatr Gliwicka 9a

„Benefis, czyli rzecz dla aktora restauratora” Maciej Dziaczko
Scenariusz, reżyseria: Maciej Dziaczko
Scenografia i oprawa graficzna: Anna Sowińska
Głos: Edyta Marciniak

Oto historia, jakich znamy wiele. Para przyjaciół, którzy znają się ze sceny nieistniejącego już od lat Teatru Cogitatur, mających wspólne doświadczenia nie tylko jako aktorzy, ale również jako restauratorzy: kelnerzy, barmani, właściciele i kierownicy restauracji praktycznie i nieprzerwanie od prawie dwudziestu lat, postanowiła jeszcze raz spotkać się, żeby opowiedzieć o swoich doświadczeniach. Opowieść czasem bywa zawiła albo jak budowa cepa w ogóle nie wymaga wyjaśnienia, czasem popada w nostalgię, a czasem po prostu śmierdzi, ale jest szczera, choć wciąż jest tylko fikcją. Tekst napisał Maciej Dziaczko, który we wspomnienia wplótł bajki, rozpoznawalne watki literatury rosyjskiej i cytaty znanych spektakli teatralnych lat dziewięćdziesiątych. Odtwórcą głównej roli jest Lesław Witosz, który pracę nad spektaklem wciąż musiał dzielić z prowadzeniem dwóch restauracji. 

Paulina Koniarska – Pałac Młodzieży Katowice

„Dziewczyna z wiolonczelą” Maciej Dziaczko
Scenariusz, reżyseria: Maciej Dziaczko
Muzyka: Jan Sebastian Bach, Ketty Lester

Ten monodram z początku może wydawać się monologiem pustej, słodkiej idiotki, która za wszelką cenę chce zostać zauważona. Jednak tak naprawdę jest to historia ukrytej pod sztucznym uśmiechem nieśmiałej dziewczyny, która wdzięczy się przed aparatem, doskonale zdając sobie sprawę, że fotograf stojący po drugiej stronie patrzy na nią tylko jak na obiekt swojego pożądania. „Dziewczyna z wiolonczelą” na oczach widza przeistacza się w kobietę. Z początku poznajemy powierzchowne oblicze bohaterki, zaś z biegiem wydarzeń obnaża nam ona swoje lęki i podświadome pragnienia. Mężczyzna stojący za aparatem nie jest jej obcy. Tylko przed nim zgadza się pozować nago. W tym momencie przeszłość styka się z teraźniejszością. Każda sesja jest dla niej nawiązaniem głębszej relacji z fotografem, który poprzez uwiecznienie jej na zdjęciu, zabiera jej w jakiś sposób część duszy.

Teatr W KRZYWYM ZWIERCIADLE – Gminny Ośrodek Kultury – Stepnica

„System”
Scenariusz powstał w oparciu o teksty Mirona Białoszewskiego i teksty własne
Reżyseria: Michał Krzywaźnia

Teatr powstał w 2007 r. Skupia wokół siebie młodych artystów, młodzież, studentów i osoby pracujące. Jest laureatem wielu nagród na ogólnopolskich festiwalach. Co roku organizuje Letnią Akademie Teatralną, której efektem jest spektakl plenerowy. W 2013 r. spektakl „System” otrzymał nagrodę Jury Młodzieżowego i Talenty za kreacje aktorskie na Ogólnopolskich Spotkaniach Teatrów „COŚ-chcących” w Żninie i II nagrodę na Zgierskich Spotkaniach Małych Teatrów.
„Zacierające się bariery między życiem biologicznym i elektrycznym powodują, że coraz trudniej odnaleźć nam krótkie, oczywiste określenia dotyczące złożonego fenomenu, jakim jest życie. „Sztuczne życie” stać się może coraz bardziej precyzyjne, ponieważ większość form życia w jednej część będzie naturalna, a w drugiej sztuczna. Świat rzeczywisty będzie przeplatał się z wirtualnym, czego możemy być nieświadomi. I kiedy zadamy sobie pytanie, czy jesteśmy odpowiedzialni za swoje życie, nie znajdziemy na nie odpowiedzi.”

STK (Studencki Teatr Katowice)

„Wszyscy patrzą” Anna Bednarska
Reżyseria: Iwona Woźniak
Muzyka: Kamil Wójcik

„Tekst napisany czasami aż nadto współczesnym językiem, można by zaliczyć do komedii, gdyby nie pytania i refleksje jakie rodzą się po obejrzeniu przedstawienia. Rzecz jest opisem „stanu wyjątkowego” – przygotowań do zamążpójścia i samego wesela, a w dodatku trzeba pamiętać, że wszystko oglądamy z perspektywy kobiet (autorka, reżyserka, aktorki); mężczyzna gra tu rolę marginalną. Pozornie może to być niemal farsowy opis rzeczywistości przedweselnej, z jej gorączką, stresem i wątpliwościami. Iwona Woźniak stawia jednak otwarcie bardzo ważne pytanie, zatrącające o filozoficzną refleksję na odwieczny temat sacrum i profanum.” Marek Ciszak

ARLETeatr – Stowarzyszenie Teatralne „Juvenkracja” – Bydgoszcz

„Medea” wg Eurypidesa
Reżyseria: Arleta Szatkowska
Opracowanie muzyczne: Michał Zdeb

Grupa powstała w 2001 r. z inicjatywy Arlety Szatkowskiej, nauczycielki języka polskiego w III LO w Bydgoszczy. W obecnym składzie pracuje od 5 lat. Wciąż rozwija się przez warsztaty i udział w ogólnopolskich festiwalach teatralnych.
Spektakl „Medea” nie ma na celu opowiedzenia historii Medei, tylko pokazanie jej postaci jako „Tej Innej” – tej, która odważyła się przeciwstawić władzy i roli kobiety. Pojawia się również problem społeczeństwa – każdy jest panem dla siebie jednak tak łatwo ulegamy postawom innych osób, które mimo, że nie są zgodne z naszym sumieniem, są po prostu bezpieczne. Tekst Eurypidesa ma pomóc w odpowiedzeniu na pytanie „kim jesteśmy?”.