Jury

DARIUSZ MIŁKOWSKI

Dyrektor Naczelny i Artystyczny Teatru Rozrywki

Dariusz Miłkowski urodził się w roku 1947 w Sopocie. Egzamin maturalny złożył w renomowanym sopockim Liceum Ogólnokształcącym im. Bolesława Chrobrego, po czym podjął studia w Politechnice Gdańskiej, na wydziale budowy maszyn, których jednak nie ukończył. W 1974 roku zdał egzaminy do Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie, na wydział reżyserii dramatu.

W czasie studiów kilkakrotnie wyjeżdżał na kilkumiesięczne pobyty do Londynu, a doświadczenia i obserwacje z tych wyjazdów zaprocentowały szczególnie po podjęciu pracy w Teatrze Rozrywki. Jego debiutem było przedstawienie E. Vesphala „Te twoje chmury” na scenie „Miniatura” Teatru im. J. Słowackiego w Krakowie (warsztat reżyserski). Przedstawienie dyplomowe („Czarny romans” Władysława Terleckiego) zrealizował w Poznaniu już jako etatowy reżyser Teatru Polskiego.

Etatowo był także związany z Teatrem Muzycznym w Gdyni („Piraci z Penzancy” Gilberta & Sullivana), Teatrem Polskim we Wrocławiu („Pieszo” Sł. Mrożka, „Damy i huzary” A. Fredry, „Powrót posła” J. U. Niemcewicza). Współpracował z Teatrem W. Siemaszkowej w Rzeszowie, Teatrem Powszechnym w Łodzi oraz Teatrem Wybrzeże w Gdańsku. W Warszawie zrealizował opery dziecięce „Mały kominiarczyk” i „Potop Noego” B. Brittena oraz „Amahl i nocni goście” G. Menottiego z udziałem uczniów American School of Warner i profesjonalnych wykonawców dorosłych. W 1983 roku zrealizował dla Ośrodka Telewizji w Katowicach sztukę G. Gorina pt. „Retro”.

W latach 1982-1992 pracował jako starszy wykładowca we wrocławskiej filii Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie, prowadząc zajęcia ze scen współczesnych i elementarnych zadań aktorskich.

W lutym 1984 roku został kierownikiem artystycznym Teatru Rozrywki (wówczas Music Hall Telewizji Polskiej w Chorzowie), a z dniem jego przekształcenia w Państwowy Teatr Rozrywki (1.01.1985) objął także funkcję dyrektora naczelnego, którą pełni do dziś.

Jest także jednym z założycieli i od kilku kadencji członkiem Zarządu Stowarzyszenia Dyrektorów Teatrów.

Jan Peszek

(ur. 13 lutego 1944 w Szreńsku) – polski aktor teatralny, filmowy i telewizyjny, reżyser teatralny i pedagog.

Filmografia
• 1969: Znaki na drodze – kierowca Bakalarzewicz
• 1971: Szerokiej drogi, kochanie – mężczyzna przy poczcie
• 1975: Żelazna obroża – dziennikarz
• 1979: Epizod
• 1979: Podróż do Arabii – Jan Rościszewski
• 1981: Był jazz – Gajec z UB
• 1982: Bluszcz – Wojtek
• 1983: Ostrze na ostrze – zakonnik Stanisław Zgurski
• 1984: Pismak – Sykstus
• 1984: Rozalka Olaboga – inżynier (odcinek 6)
• 1984: Rycerze i rabusie – zakonnik Stanisław Zgurski (odcinek 7)
• 1986: Na kłopoty… Bednarski – jubiler Johann Gerhard (odcinek 6)
• 1986: Prywatne śledztwo – Marek, przyjaciel Rafała
• 1987: Trójkąt Bermudzki – Ludwik Włodarski
• 1988: Łabędzi śpiew – Stefan Dziedzic
• 1988: Schodami w górę, schodami w dół – Eustachy Lilipowski
• 1989: Bal na dworcu w Koluszkach – Horacy
• 1990: Prominent – pisarz Pióro
• 1990: Korczak – Max Bauer
• 1990: Pożegnanie jesieni – hrabia Jędruś Łohoyski
• 1990: Ucieczka z kina „Wolność” – Raskolnikow
• 1990: Zakład – dyrektor zakładu Wygon
• 1990: Życie za życie, Maksymilian Kolbe – ojciec gwardian w klasztorze w Niepokalanowie
• 1991: Ferdydurke – Młodziak
• 1991: Panny i wdowy – aktor Stanisław Chmurka
• 1991: Panny i Wdowy – aktor Stanisław Chmurka (odcinek 4 i 5)
• 1991: V.I.P. – Delekta, wiceminister spraw zagranicznych
• 1991: Kobieta na wojnie – doktor Emil Breslauer
• 1992: Kiedy rozum śpi – Kaltfisch
• 1993: Czterdziestolatek. 20 lat później – Konstanty Zioło, doktor filozofii (odcinek 13)
• 1993: Straszny sen Dzidziusia Górkiewicza – hrabia Jaromir
• 1994: Spis cudzołożnic – dziekan
• 1994: Śmierć jak kromka chleba – major WP, przedstawiciel WRON
• 1995: Łagodna – lekarz
• 1995: Les Milles – Alexander Hazenfoeder
• 1996: Dzień wielkiej ryby – Jan
• 1996: Ekstradycja 2 – ksiądz Jan, przyjaciel Halskiego (odcinek 8)
• 1996: Maszyna zmian. Nowe przygody – Pułkownik Matula (odcinek 5)
• 1996: Nocne graffiti – Rafał Nowak, producent narkotyków
• 1997: Darmozjad polski – Juliusz
• 1997: Sława i chwała – Szuszkiewicz, prawnik Bilińskich (odcinki 4, 5 i 7)
• 1999: Na plebanii w Wyszkowie 1920 – ksiądz Wiktor Mieczkowski
• 1999: Policjanci – ksiądz Kotlarczyk (odcinek 10)
• 1999: Rodzina zastępcza – ojciec Romka (odcinek 12)
• 2001: Eukaliptus – lekarz zmieniający płeć Grzbieta
• 2001: Listy miłosne – lekarz Jerzy, kochanek Teresy
• 2001: Marszałek Piłsudski – kapitan Józef Rybak
• 2003-2005: Defekt – Jan Ginter
• 2003: Ubu Król – Ubu
• 2004: Pręgi – redaktor
• 2004: Spam – ordynator
• 2005: Boża podszewka II – profesor Witold Romahn (odcinki 6, 11 i 12)
• 2007: Tajemnica twierdzy szyfrów – profesor Hans Kunze

Darek Skibinski

Aktor, reżyser i pedagod, autor projektów edukacyjnych i staży aktorskich. Jako współzałożyciel i aktor od 1992 roku związany z Teatrem Cinema. Prowadzi staże dla międzynarodowych grup aktorów zawodowych. Stale współpracuje z Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie oraz wybranymi ośrodkami sztuki w UE.

Założył Stowarzyszenie Kulturalne „Pocztówka”, w którym tworzy autorskie projekty edukacyjne i spektakle teatralne. W roku 2007 powołał nową formację teatralną  A3Teatr Kolekcjonerzy Wzruszeń. W roku 2009 zainicjował  Międzynarodowy festiwal Teatralny WERTEP, którego jest dyrektorem artystycznym.

OPIS PROGRAMU:

Ddziałania warsztatowe dla grupy prowadzone w oparciu o metodę pracy aktorskiej charakterystyczną dla Teatru Kantora, kontynuowaną później przez Teatr Cinema.
Metoda obejmuje – minimalizm środków, skupienie, zabawę sprzecznymi skojarzeniami, nadawanie codziennym czynnościom rangi aktu, itd.
Celem warsztatów jest poszukiwanie najodpowiedniejszego języka ekspresji aktorskiej, który posłuży do realizacji  formy scenicznej, a także zapoznanie uczestników warsztatów z metodą pracy nazywaną minimal art`em scenicznym.   

Przebieg pracy:

Na bazie grupowych oraz indywidualnych improwizacji budowane są etiudy podporządkowanie jednemu, wspólnemu celowi  – ekspresji słowa i ekspresji ciała. Stworzone tą metodą formy improwizowanej wypowiedzi uczestników, ukazywać będą ich indywidualne predyspozycje, potencjał oraz indywidualną emocjonalność fizyczną.

Podczas improwizacji, dzięki świadomemu przetworzeniu tematu konstruuje się nadmiar etiud, by z każdym następnym krokiem prowadzić do ich ograniczenia i eliminacji, do esencji, do minimal art aktu aktora. Szukając emocjonalnych uzasadnień aktor posługuje się zagubieniem, niepokojem, które pomagają odnaleźć właściwą drogę psychiki i działania danej postaci.
Całość prowadzi do umiejętności samodzielnego przeprowadzania tego procesu, w każdym z zaproponowanych tematów i poddaniu go ocenie na drodze ja/aktor-temat, ja-widz.

Każdorazowo warsztaty oparte na metodzie “minimal art” przybierają inne formy. Jest to logiczna konsekwencja zasady, że ludzie uczestniczący w procesie wnoszą nowe jakości i potrzeby.

Metoda “minimal art” stanowi doskonałe uzupełnienie metod istniejących jako narzędzie do pracy aktora we współczesnym teatrze. 

Dariusz Skibiński urodził się 18.08.1961 r. w Swarzędzu.

1986 r. – absolwent PWST Wrocław.

1984 – 1986 r. – praca w Teatrze Nowym w Poznaniu, udział w spektaklach Janusza Wiśniewskiego i Izabeli Cywińskiej.

1984 r. – „Panopticum”, Teatr Nowy, Poznań, reż. Janusz Wiśniewski,
1985 r. – „Koniec Europy”, Teatr Nowy, Poznań, reż. Janusz Wiśniewski,
1985 r. – „Judasz Iskariota”, Teatr Nowy, Poznań, reż. Izabela Cywińska,
1986 r. – „Ognisty Anioł”, film fabularny, reż. M. Wojtyszko.
1989 r. – „Wojcek”, dyplom PWST Wydział Reżyserii, Wrocław, reż. W. Hołdys,
1989 r. – „Powrót Posła”, Teatr Dramatyczny w Gorzowie Wielkopolskim, reż. W. Hołdys,
1989 r. – „Pułapka”, Teatr Dramatyczny w Gorzowie Wielkopolskim, reż. W. Hołdys,
1989 r. – „Pluskwa”,  Teatr Dramatyczny w Gorzowie Wielkopolskim, reż. W. Hołdys,
1989 r. – „Czerwona magia”
1990 r. – „Blok”, Teatr Dramatyczny im. C. K. Norwida w Jeleniej Górze, reż. Jerzy Zoń,
1991 r. – „Świętoszek”, Teatr Dramatyczny im. C. K. Norwida w Jeleniej Górze, reż. Z. Bielawski,
1991 r. – „Płaszcz”, Teatr Dramatyczny im. C. K. Norwida w Jeleniej Górze, reż. W. Hołdys,
1992 r. – „Martwe dusze”, Teatr Dramatyczny im. C. K. Norwida w Jeleniej Górze, reż. W. Hołdys,

od 1992 r. – współzałożyciel i aktor Stowarzyszenia Teatralnego Teatr CINEMA, udział w projektach realizowanych przez Teatr CINEMA,
główne role autorskich spektaklach Teatru CINEMA:

• „Kabaret Olbrzymów” Wieczór I „Kairo”,
• „Kabaret Olbrzymów” Wieczór II „Tatiana”,
• „Kabaret Olbrzymów” Wieczór III „Ciężkie czasy lekkich chorób”,
• „Kabaret Olbrzymów” Wieczór IV „Wątpienie Rzeźnika”,
• „Kabaret Olbrzymów” Wieczór V „Toasty i wznoszenia”,
• „Dong”,
• „Bilard”,
• „Nie mówię tu o miłości”,
• „Tak. To. Tu”,
• „Brudne piękno”
• „Miałem taki sen”
• „Albert Lux”

Realizacje telewizyjne:

• Współudział aktorski w spektaklu „Dong” Teatru CINEMA,
• Współudział aktorski w cyklu odcinków „Nowa geografia” Teatru CINEMA,
• Współudział aktorski w spektaklu „Pan Huczek” w reż. W. Hałdysa. 

od 1996 r. – realizacja autorskiego projektu edukacyjnego dla młodzieży „Warsztaty teatralne”, programu przygotowującego do egzaminów do szkoły teatralnej.

Od 2000 roku stała współpraca artystyczna z agencją eventów idfx:

• tworzenie koncepcji i reżyseria eventów komercyjnych, 
• tworzenie i prowadzenie projektów szkoleniowych dla firm.

/Ceramika Gres – koncepcja i reżyseria spektaklu otwierającego fabrykę, wystawa surrealistów „Dali, Ernst, Miro” – koncepcja i reżyseria wernisażu, event promocyjny produktu Procter & Gamble, 250 lat PZU – koncepcja eventu, pokaz kolekcji Red Line Levis, event otwierający centrum handlowe King Cross oraz cykl imprez: „Tydzień Dziecka”, „King Cross na Malcie”,   

2005 rok – twórca Stowarzyszenia Kulturalnego „Pocztówka”.
2005 rok – autor adaptacji i reżyser spektaklu „Niesłychana rzecz po prostu”
2007 rok  – założyciel, aktor i reżyser Teatru A3 „Kolekcjonerzy Wzruszeń”
2008 rok – reżyser spektakli teatralnych „Plan lekcji”, „Tańcz!”
2008 rok – dyrektor artystyczny Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego WERTEP

Realizacja ważniejszych projektów edukacyjnych i artystycznych:

• autorski warsztat teatralny dla zawodowych aktorów – Francja,
• 2-letnie warsztaty dla młodzieży ze środowisk patologicznych, Jelenia Góra
• zajęcia warsztatowe z młodzieżą w ramach akcji „Wakacje na Jatkach” połączone z realizacja filmową, Wrocław
• 2-letni projekt edukacyjny otwarty dla młodzieży, Grudziądz,
• cykl autorskich warsztatów teatralnych realizowanych w ramach projektu Akademia Teatralna oraz na indywidualne zlecenia placówek kulturalno-oświatowych,
• cykl teatralizowanych wykładów o sztuce teatru „Koncentracja sztuki”  realizowanych w ramach programu edukacyjnego w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie oraz innych palcówkach kulturalno –oświatowych,
• projekt edukacyjny o współczesnym teatrze „Dyskusyjne Kino Teatralne”,
• projekt artystyczny „Wietrzenie Głów’ i „Wielkie Pranie”, CSW Warszawa, Narodowa Galeria Sztuki Zachęta, idfx,
• projekt artystyczny „Złapane w ramy” zrealizowany w ramach projektu „Niedziela w Zamku”,  CSW Warszawa.,
• projekt artystyczny „Wietrzenie głów„Wężowa skórka”, „Gigantyczne puzzle” – akcje teatralne dla dzieci i młodzieży,
• program pracy z nauczycielami